کور / شعر / غزل

غزل

مينه ېې لمبه شو له
د ا وړي څله شو له

زه په اورکي سوځمه
ټا کند ه غرمه شو له

ښکلې مي ليلا ډ ېره
سپينه پښتنه شو له

ډ ېره پرما ګرا نه د ه
نن مي مېلمنه شو له

زما په زړه کيځايلري
نخښه ېې کره شوله

ما د خد ا يه غو ښتله
ټينګه پر وعد ه شوله

خوله ېې له خند ا ډکه
دسرو ګلوغنچه سوله

زي په مينه مست يمه
ښکلې شګو فه شوله

هرچيري چي زه يمه
دا را سره مله شوله

زې د ميني تږی يم
جو ړه ترا نه شو له

ښکلې په ښکلا ډ ېره
ښکلې مي مېله شوله

مينه ېې په مينه د ه
پټه خز ا نه شو له

مېنه خو مي خپله د ه
مينه په تا ز ه شوله

مېنه ز ما مينه د ه
زما په قبا له شو له

فارېې ا بادي غواړي
د ا ېې فيصله شوله