کور / سياسي / رښتينی سياسي غورځنګ

رښتينی سياسي غورځنګ

په هېواد کې د نويو سياسي او ټولنيزو  شرايطو  په منځته راتګ سره د سياسي ګوندونو د جوړولو لپاره هم نوی قانون  جوړ شو . د دغې قانون له مخې  هرهغه  سياسي ځواک  په رسمي  توګه راجستر  کيدلای شي چې د افغانستان  عدليې وزارت  ته د اړوندو اسنادو سره  يوځای د لږ ترلږه لسو زرو( ۱۰۰۰۰) همفکرانو لست  وړاندې کړي  . هغه سياسي ګوندونه چې څو کاله مخکې د اوو سوو( ۷۰۰ ) کسانو په غړيتوب سره راجستر شوي وو ، د نوي قانون  په بنسټ مکلف دي چې د تذکرو له مخې  د لسو زرو غړو نومونه د عدليې وزارت ته وسپاري ، که نه   د خپل  فعاليت حق به په  رسمي  توګه  له لاسه ورکړي .

د خوښۍ ځای دی چې اوس په افغانستان کې هر څوک کولی شي چې تر ټاکلي بريده خپل نظر او سياسي عقيده ظاهره کړي . يو شمېر  افغان روڼ اندو د يادې شوي  مسئلې په اړه  له ځان څخه يو لړغبرګونونه ښکاره کړل چې د هغوی له ډلې څخه د پوهنمل حاجي محمد نوزادي رغنده  ليکنې زما پام هم ځانته ورواړاوه . د ځان سره مې وپتييله چې د نوموړي ليکنې په ملاتړ کې يو څه وليکم ، خو متأسفانه په هغه وخت کې مې يو لړ ستونزو د دې کار مخه  ونيوله  .

 لکه څنګه چې ټولو ته جوته ده ،څو کاله مخکې د جاري پاليسۍ له مخې اړتيا وه چې ډېره کوچنۍ ډله هم په افغانستان کې د سياسي فعاليت حق ترلاسه کړي ، خو د رنګارنګ هڅونو په پای کې   د سياسی ګوندونو شمېر تر سلو هم واوښت . سياسي ګوندونو ځانته د تجارتي مؤسسو بڼه غوره کړه او د هغوی سياسي شعارونو  په بشپړه توګه  خپل  اغېز له لاسه ورکړ . هغه سياسي ګوندونه چې سره ورته موخې او سياسي مرامونه  يې درلودل  په يوه غښتلي غورځنګ کې سره يوځای کيدای شول .  خو د پراخ اغېزمن سياسي غورځنګ د ايجاد لپاره  د بې پلوه  روڼ اندو  بې الايشه سلاوې د دغو ګوندونو د مشرانو  له خوا همېشه په ناسمه توګه  تعبيريدلې .د دغو کوچنيو ګوندونو رښتيني ليکې په دوه لاري کې پاتې شوي  وې . هغوی هېڅ هم نه شوای کولای ، ځکه  ټول واک د هغوی د مشرانو په لاسونو کې و اومشران يې  يوازې په کوچنۍ ډله کې دعام او تام واک په لرلو سره خوښ وو. منځته راغلي وضعه  ډېره  زوروونکي  وه !

  پوهنمل نوزادي  په خپله ليکنه  کې د سياسي ګوندونو له ليکو غواړي  چې « پر خپلو سرزورو  مشرانو باندې  زور واچوئ او په دې يې  پوه کړئ  چې د ورک کيدو او يا سره يوځای کيدو تر منځ انتخاب وکړي ،  دريمه لاره نه شته »  .

اوس که چېرې په رښتيا سره د ګوندونو مشران  د ورک کيدو له وېرې  پرته له دې چې په يوه پراخ غورځنګ کې داړينو عينی شرايطو تر برابرولو د مخه  او د کارنده تشکيلاتي اصولو له مراعات او پلي کولو  پرته په ډېره بيړه  سره يوځای شي ، نوموړو ګوندونو ته به يې کومې ګټې اوتاوانونه ورسيږي  ؟ راځئ چې دغه مسئله په نسبي توګه   ژور ه او پراخه  وڅيړو :

ددې کارسرسري (سطحي اوڅرګنده ) ګټه داده چې دغه کوچني ګوندونه به له سملاسي ورک کيدو څخه وژغورل شي، خو په سياست کې يواځې په نوم شته والی  او بې اغېزه ژوند د يوه  توت ارزښت هم نه لري . خلک له سياستوالو څخه د ملي ګټو د خوندي کولو په اډانه کې د سترو کارونو د ترسره کولو لپاره  خورا زياتې هيلې لري . 
لا تر اوسه مو ښه په ياد دي ، هغه وخت چې لويديزوالو د طالبانو رژيم  تر جبري نسکورولو وروسته په افغانستان کې په بيړه سره د دموکراسۍ جوړولو بهير پيل او له افغانانو څخه يې د سياسي سمبالتياوو د منځته راوستو غوښتنه وکړه ، د پخوانيو ګوندونو يوشمېر ډلو او زيات شمېر  روڼ اندو ته   د هېواد په راتلونکي سياسي ، اقتصادي او ټولنيز ژوند کې د بيا برخې اخيستو هيله پيدا شوه  . په هېواد کې د ننه او دهغه څخه دباندې د روڼ اندو ترمنخ  د غونډو په جوړولو سره  سلاوې او مشورې پيل شوې . په هغه غونډه کې چې په دې مناسبت د هالنډ هېواد  د امېرسفورت په ښار ( ۲۰۰۴ م . کال)  کې جوړه شوي وه ، ګډونوالو ته مې په  خپله ليکنه کې څرګنده کړه چې : دموکراسي په دستور او فرمان سره منځته  نه راځي . د هغې لپاره بايد په ټولنه کې په طبيعي توګه د رنګارنګ او پراخو هڅو له لارې د ودې او پخيدو زمينه مساعده شي . څرګنده ده چې يواځې د احساساتو په ښوولو او د خورا نېکو هيلو په څرګندولوسره  هم دموکراسي منځته نه راځي .  د شخصي،سياسي او ګروپي اغراضو د ترسره کولو لپاره  چل ول  او ټګي بره ګی هم  د دموکراسۍ سره اړيکي نه لري . زمونږ په نظر ټاکلي اندازه سياسي پوهه ، صداقت او جدي اصوليت هغه مهم  ټکي دي چې د روښانفکرانو په سمبالتيا او په عمومي توګه  د واقعي دموکراتيک چلند په سرته رسولو کې اغېزمن  رول  لوبولی شي .

ما هغه وخت په ډاګه ورته  وويل چې  :  د مختلفو نظرياتو، عقايدو او تګلارو دخاوندانو ترمنځ   دګډ پلاتفورم  او جبهې جوړولو لپاره  خپل منځي  پوهاوي ( تفاهم )  ته اړتيا ده ، خو هغه څوک چې په ګډه سره يوه موخه تعقيبوي او د عين ډول نظرياتی اصولو پلويان وي ، هغوی بايد د ګډې سياسي تګلارې له مخې په اصولي توګه سره يوځای شي . د داسې کسانو لپاره  د پوهې او صداقت په څنګ کې ترهرڅه دمخه  سم تشکيلاتي اصول ډېر اهميت لري . د روڼ اندو د دا ډول تشکيلاتو  په اړه مې په مشخصه توګه يادونه ورته وکړه چې : د دې لپاره چې په راتلونکي سمبالتيا کې د ډېرو بدبختيو مخه ونیولای شو ، ښه به وي چې په خپلو منځونو کې د سلاوو او مشورو له ليارې  د هرې ډلې او نظرياتي ګروپ څخه يو يو استازی او د بې پلوه  منفردو کسانو څخه په نسبي توګه زيات شمېر استازي  د سمبالتيا مشرتابه ته وړاندې او د بشپړ تاييد لپاره په غونډه کې د ګډون کوونکو رايې ورباندې واخلو . پردې  برسېره  د سمبالتیا کميټې  اجرائيه هيئت  دې يواځې او يواځې له بې پلوه کسانو څخه جوړ شي . په دغه صورت کې به د راتلونکي سمبالتيا (انسجام ) په فعاليت کې له يوې خوا د ډلو او ګروپونو په ګډون د ټولو روښانفکرانو نظر موجود وي  او له بلې خوا به  د روڼ اندو   راتلونکي کړه وړه تر ډېره بريده د بېځایه زور ازماينو ، بې مفهومه جنجالونو او ستومانوونکو لانجو او مشاجرو څخه وژغورل شي .  
 پوره  يو کال وروسته، د جرمني هېواد دکولن  په ښارکې د افغان روڼ اندو د دوه ورځنی سيمينار په  ترځ کې مې د روڼ اندو  د سمې سمبالتیا لپاره  لا صريح او رغنده وړانديز ورته وکړ . هغه داسې چې : له هر  ډول توپير  پرته دې ټول خواره واره  روڼ اندي ، ملي او مستقل شخصيتونه ، ټول کيڼ لاسي او ملي ګوندونه او ډلې  د ملي ګټو پر بنسټ  د ګډې ملي تګلارې له مخې په پراخ ملي غورځنګ کې يو ځای سره سمبال شي ، خو دغه سياسي بهير هغه وخت په بريالۍ توګه پراختيا موندلی شي چې :

الف  – د سمبالتیا په مشرتابه کې  له هرې ډلې څخه يو يو استازی  او د ناپېيلو کسانو څخه د ټولو ډلو د استازو  د شمېر په اندازه استازي، ګډون وکړي ؛

ب  –  د غورځنګ د مشرتابه اجرائيه هيئت  بايد په سياسي، اقتصادي ، کلتوري او ټولنيزو چارو کې د ناپېيلو روڼ اندو او ملي شخصيتونو له منځ   نه د خورا مجربو،صادقو او د کاروړ کسانو څخه جوړ شي، ترڅو په بشپړه توګه د ملي ګټو اصل په عمل کې پلی کړای شي . کله چې د غورځنګ ګډه تګلاره تصويب شي ، غړي ګوندونه او ډلې دې په نوموړي غورځنګ کې خپل ځانونه  په رسمي توګه منحل کړي  او د تصويب شوي کړنلارې له مخې دې د هېواد د هراړخيزې ابادۍ او سمسورتيا لپاره په رښتيا سره ملا وتړي  .  

ج  –  د سمبالتيا د مشرتابه پر غړو دې له هر ډول وېرې او ډار څخه پرته، د دوی د اصوليت او فعاليت پر بنسټ په پرله پسې توګه نوي کتنه ترسره کيږي ، ترڅو بشپړه مساعده مشري د ټاکلي مودې په اوږدو کې تثبيت او د سمبالتيا فعاليت خپل ځانته  د ثبات بشپړه دموکراتيکه بڼه غوره کړي .

د دې وړانديز په څنګ کې مې دا يادونه هم  ورته  وکړه چې  ښايي ځينې کسان د روڼ اندو د سمبالتيا لپاره دې ډول چلند ته د انتقاد ګوته ونيسي او ووايي چې په بشپړه توګه دموکراتيک نه دی . د دغه  ډول تصور په ځواب کې  مې ورته وويل چې دا رنګه  انتقاد د پوهيدو وړ دی ، خو دا هم بايد هېر نه کړو چې مونږ يواځې  په غوښتنه ، دستور او يا فرمان سره دموکراسي  نه شو منځته راوستلای . زمونږ هېوادوالو او په خاصه توګه افغان روڼ اندو  په خپل  هېواد کې د لومړي ځل لپاره د دموکراسۍ څرک وليد . لکه څنګه چې په يوه ګل نه پسرلی کيږي ، نو هماغسې د دموکراسۍ په ايله څرک سره هم  سملاسي  بشپړه دموکراسي منځته نه شي راتلای  . د دموکراسۍ په لور  بايد په زياتې حوصلې سره ورو، ورو پاخه او اصولي ګامونه اوچت کاندو . مونږ بايد د تېر وخت په شان دومره بيړه ونه کړو چې خپلې نېکې او د زړه هيلې ته د سترګو په رپ کې ځانونه ورسوو .  دا ډول هوس عملی امکان نه لري . مونږ نه شو کولای  چې کتابي ليکنې سملاسي ټکي په ټکي عملي کړو . عيني نړۍ له کتابي او خيالي نړۍ څخه توپير لري .

په ډېر تأسف سره بايد ووايم چې په هغه وخت کې دغو وړانديزونو ته ان هغو کسانو هم  ژور پام  ونه کړ چې د افغان روڼ اندو د سمبالتيا لپاره يې زما څخه هم زياتې هلې ځلې کولې  . 
د پېښو بهير ځای  پر ځای نه دريږي،په مختلفو وختونو کې دمختلفو شرايطو په  منځته راتګ  سره د پېښو  شکلونه او منځپانګې بدلون مومي . د منځته راغليو بدلونونو  په وړاندې  پخوانی او زوړ چلند د ګټې پر ځای تاوان رسوي . په ۲۰۱۰  ميلادي کال  کې د هېواد  سياسي او ټولنيز حالات  د ۲۰۰۴ او ۲۰۰۵ ميلادي کلونود سياسي او ټولنیزو حالاتو په پرتله ډېر توپير لري   . په هغو کلونو کې د دموکراسۍ د تمرين په پلمه په اسانو شرايطوسره بېشمېره ګوندونه جوړ  او بيا په رسمي توګه راجستر شول  . په هر ګوند کې د پخوانيو ګروپي اړيکو له مخې  د همګټو کسانوهغه  مشرۍ پخې  شوې  چې دغه کوچنوټي ګوندونه  يې د خپلو سياسي ، شخصي او ګروپي ګټو د لاسته راوړلو لپاره  راجستر کړي  وو  . هغوی  داسې ګوندونه غوښتل چې د خپلو کړو وړو په لړ کې يې د دوی  ځانګړي ګټې خوندي کړي وای  . دوی همېشه هڅه کوله چې  يواځې  د تشو ، احساساتي ، خيالي  او غير عملي  شعارونو په وړاندې کولو سره  د خپلو ګوندونو   ساده  ، صادقې  او زرباوري  ليکې  په ځان پسې بوزي  .

د دغو ګوندونو خورا اسان  راجستر د هغوی مشران تشويق  او پر خپلو ځانونو دومره غُره (مغرور)کړل چې ان د خپلو ليکو سلاوو ته يې هم غوږونه نه نيول . واقعيت دادی چې ددې ګوندونو رښتينو ليکو د زړه له کومې غوښتل چې د نورو همنظره ګوندونو د ليکو سره  په اصولي توګه يوځای شي ،خو دګوندونو  مشرانو يې د  رنګارنګ پلمو  په جوړولو سره تر اوس  پورې د دې کار مخه    ډب کړي ده  .  

اوس د سياسي ګوندونو د راجستر شرايط بدل شوي دي . کوچني ګوندونه د دې توان نه لري چې د خپلو ليکو لپاره لس زره کسان  ومومي . د پوهنمل نوزادي  د ليکنې سره سم يا به سره يوځای کيږي او يا به ورک کيږي  . ورک کول خو د هېچا هم نه خوښيږي ، مجبور دي چې سره  يو ځای شي . خو د چا سره او څنګه ؟

طبيعي خبره ده چې هر څوک به د هغه چا سره يوځای کيږي چې يو وخت يې ګډې موخې سره درلودې  او تر اوسه هم د هغوموخو د لاسته راوړلو  ادعاوې لري . خود  مورنيو ګوندونوله منځ څخه  د بېلا بېلو ګوندونو راوتنه له ورايه څرګندوي چې هغوی په خپل پخواني ګډ ژوند کې د يو او بل  پر وړاندې  د هر  ډول مشروع او نامشروع چلند څخه ګټه اخيستي وه . که چېرې اوس هغوی د ورک کيدو له وېرې  د يو او بل سره   دبيړنيو  يوځای کيدو په پلمه  سم او   دقيق تشکيلاتي اصول په  نظر کې ونه نيسي، کلک باور لرم چې د سياسي مبارزې پرځای به يې د پخوا په څېر دبېځايه  ستونزو  سره  د ناوړه  مبارزې ناخوالې   په برخه وي .

زه پوهېږم چې سپينې خبرې ترخې وي او د ډېرو کسانو نه خوښيږی  . خو زما په اند د هېواد  د رښتيني سياسي غورځنګ د ايجاد په پيل کې ترخې  خو سپينې خبرې د ماستماليو په نسبت  ډېرې ګټورې دي . نو ځکه په واحد ملي سياسي غورځنګ کې د همفکرو روڼ اندو، مترقي او هېوادپالو  ګوندونو دارګانيک  يوځای کيدو لپاره يو ځل بيا اړينه  ګڼم  چې که چېرې هغوی ته زما مخکيني وړانديزونه د منلو وړ وي ، نو د خپلې  سمبالتيا په ډګر کې دې لاندې اساسي ټکو ته په سمه توګه پام  و کړي :

الف  – تر هرڅه دمخه ضرور ده چې  د دې ګوندونو د مشرتابه هيئتونه له خپلو اوسنيو دندو او مسئوليتونو څخه په خپله خوښه لاس په سر شي ؛

ب  –    د هر ګوند د  ليکو له منځ څخه دې د پوهې، صداقت او اصوليت له مخې يويو يا درې درې  اويا پنځه پنځه کسه د راتلونکي سياسي غورځنګ د مشرتابه لپاره     په دموکراتيک ډول  غوره شي ؛

ج  –  د بې پلوه کسانو له منځ څخه دې هم دټولو ګوندونو د غوره شويو کسانو د شمېر په اندازه استازي د غورځنګ مشرتابه  ته  په دموکراتيک ډول  انتخاب شي؛  

د  –  د سياسي غورځنګ لپاره دې  داسې نوم غوره شي چې د هغه د تګلارې ، کړنلارې اوورځنيو کړو وړو  سره بشپړ سمون ولري ؛

ه  –  د غورځنګ د مشرتابه اجرائيه  هيئت دې يواځې او يواځې د بې پلوه کسانو له استازو څخه جوړ شي او د غورځنګ رئيس  دې  هم بې پلوه سړی وټاکل شي ؛

و  –   د غورځنګ د مشرتابه په ترکيب باندې  دې د هغوی   د پوهې ، صداقت  او  جدي  اصوليت  له مخې په پرله پسې توګه غور کيږي؛ 

ز  –  د غورځنګ  ښکتني  سازمانونه دې  هم د پورتني اصل  له مخې  سمبال شي   ؛

ح  –  کله چې دغه ډول تشکيلاتي بهير په بريالۍ توګه  بشپړ شي ، اړونده ګوندونه دې  په هغه کې  په رسمي  ډول  خپل ځانونه منحل کړي .

څرګنده ده چې د رښتيني سياسي غورځنګ د تأسيس په پورتنۍ  لاره   کې ډېرې  ستونزې او خنډونه شته  ، خو مهم  کارونه  همېشه د ستونزو او خنډونو سره مل وي  . که چېرې څوک له ستونزو او خنډونو څخه ډاريږي، نو بيا ښه ده  چې له لومړي سر څخه  دداسې کارونوپه سرته رسولو باندې لاس پورې نه کړي   . د خلکو رښتينی خذمتګاران  او د خپل هېواد ملي ګټو ته ژمن کسان  بايد  خپلې شخصي،عقيدوي  او ملي ګټې  په داسې سياسي  سازمان کې ولټوي چې په څرګنده توګه  د هېواد د روښانه  راتلونکي   زيری د ځان سره راوړای شي   . 
په هغه صورت کې چې   د نوموړو کوچنيو سياسي ګوندونو لپاره پورتني تشکيلاتي اصول د منلو وړ نه وي ، زما په اند به ښه وي چې د بيړنيو يو ځای کيدو پرځای د عدليې وزارت د ګوندونو د نوي قانون له مخې منحل او په  دغه اوسني مکروبي شکل  کې د هېواد له سياسي ډګر څخه بيخي ورک شي . يواځې په دغه صورت کې به د دوی بې واکه ليکو ته دا موکه په لاس ورشي چې د پراخ سياسي غورځنګ  د جوړ ولو لپاره  د بې پلوه  روڼ اندو سره  په ګډه  ګټورې هلې ځلې  پيل کړي . 


په هېواد کې د پراخ ، پياوړي او ځواکمن  سياسي ځواک دجوړولو  په هيله  !