وینه نذِر ورکوي ژوند

زمونږ دنیاکې دګلستان لټونکی؛
دلته بهارنه راځي داوربڅرې جګیږي.
زمونږپه تیاره فضا کې دخوشحالی رنګ نه پیداکیږي.
دلته دیو لمرخاته نه تربله پورې د دار دځړولو ټالونه اچول کیږي.
دلته هره ورځ یوکس دمرګ منزل ته روانیږي.
هغه لیډر چې څووار لاره یې ورکه کړې ده.
دجمهوري اودیموکراسي ترپردې لاندې.
محبس زندان او ربړونه دي .
دسولې اوامن په نامه دجګړي پلانونه دي .
د انصاف په نارو د نفاق کارخانې دي.
په زړونوخوف جاسوسي او په لبانو قلفونه.
په سر داوسپنیزو قید خانو جبرونه دي.
مګر :
کله دمینځه تلۍ شي په زور او ظلم سره،
هغه فلسفې کوم چې سوځولی دانسانانو ماغزه.
هیڅ یو ستمګرلښکرغلا کولی نشي،
دانسان دویښه شوې روح بغاوت .
قدم قدم وینه نذِر ورکوي ژوند.
دانسان دارتقا قافلې پرمخ ځي.
داور اوفولادو دنظام زړه رپوي.
دبغاوت ډُولونه هرطرف وهل کیږي.
ځوانان لګیدلې مشعلونه پخپل لاس نیولي.
غرونه اوبیابان هم په خوځیدو دي.

زما د آواز بندول امکان لري،
مګردژوند آواز څوک نشي بندولای.
داوراود فولادو فصلونه څومره چې تیزهم وي،
دوخت دبدلون رفتارنشي ودرولای.
دنوي خیالونودآلوتنومخ ته خنډ اچونکو؛
دنوي خلکو تیزرفتارڅوک درولای شي؟
دتورې تیارې نظام لرونکوچې په تورو زندانونومو پناه اخیستۍ؛
دهمدې ځای نه دسهار لښکر به وځي.
سره بیرغونه به رپیږي په آسمان.
دختیز او لویدیځ کناري به سره یو ځای شي.
څومره طوفانونه چې راځي رادې شي،
څومره تندرونه چې راځي رادې شي.
خو هغه ګلان چې باید شنه شي شنه کیږي به .