غزل

ښـه يـې سپک لکـه د خلـي کـه جانانه
رقــــيـبـان مــې غلــي غلــي کــه جانانه

دا ســپېرو ســپېرو وخـتـونو پـسې راشه
پسـرلـي غـونـدې يـې ښـکلـي کـه جـانانه

ستا پيکي ته زما زړه خـداى پيدا کړى
ســـيخکي تـرېـنـه راکـــــولي کــه جــانانه

خـير د زړه لـه يـو څـه ويـنـو څخه تـېـر شـه
يـــوه ســمــــه غــــــــزل ولـيـکـــه جـــانـانـه

فضليار د خپلـــو بـدو بخښلـه غـواړي
تـړمـې اوښکــي يـې قـبـولــي کـه جـانـانـه