د اجنګ نه دئ زموږ په موږ له ليرې تپل شوئ
زه نه وينم په تن كې د افغان د تېلو تنده
موږ وينو چې سپېڅلى انسانيت پكې سوځيږي
دنيا كې دى تر ټولو غټ تاوان د تېلو تنده
يورپ او امريكا يې په هېڅ رنګ زغملئ نشي
د روس د تېلو تنده د اېران د تېلو تنده
په وينو او په اوښكو او شرابو ماته نشوه
دا څومره عجيبه ده د انسان د تېلو تنده
جلاله د ا بادار به تر هغې زموږ مېمله وي
تر څو چې يخه نه كړي د خپل ځان د تېلو تنده
غزل
زما اولس د غرغرې لېونئ
ته د توپك او تيارې لېونئ
موږ همېشه په انسانيت پسې مرو
ته د كسپين د بحيرې لېونئ
زما په قام باندې ميچنې ګرځئ
ته لېونئ د سيارې لېونئ
د لته چې څوك پښتون وژنه غواړي
له خداى يې غواړم د ميرې لېونئ
ما له تر اوسه بل ليدلئ نه دئ
لكه جلال د ګذارې لېونئ