موري !

لپه  کړه  لاسونه   مورې  تږی   يم
لاس د  دعا  راکړه  اوبو  وړی  يم

سرې کرښې پر سپينو کاڼو ولوله!
سترګو کې  غزل   شوګير ليکلی یم

څنګه  د نامردو  لاس  کې   پرېوتم
يښی  په  ميدان   د جمعې  مړی   يم

دې  کرم   ته  ګوره  چې  ځانمرګو   نه
ژبې غوندې  خوله کې يې ساتلی يم