افغانستان

ای بیخبر تو گمان بد مبر گر چه تیره روز و زارم
به افغان همان پاک میهنم که در زیر پای غیر خوارم
هرجاهر افغان هنوز زعطر و بوی من خوش بوده مست وسرحال
دارم چو گل دسته ها ز خاک سر باخته گان ننگ و عارم
ای بیخبر تو گمان بد مبر ز ین ر نگ زرد یک باغ
ا ز تیر محکم به غیرتی شو د پا ک عد و یی شکارم
دارد فضایم نوید عیش به ا فغان ز حوریان و غلمان
خون برده حسرت بدیده گان آن کس که گوید همچو خارم
دا مان عشقم به عارفان و زا یشگر به نسل پاک ا فغان
آن یک ز عرشی که کاشت تخم جنبش به خاک پر ز بارم
راوی مسوز تو دگر جگر به این همه پاو دست در خون
من لاله ها را ز آن چو داغ ها بهر کوه و دشت کارم

2002