انسجام ملی مردم افغانستان

نوشته: احمد سعيدي

پیشگفتار :

انسجام نیروها وشخصیت های ملی ومدنی ضرورت زمان است .

هنگامیکه شرایط معینه برای نجات کشور وایفای نقش تاریخی یک ملت فرابرسد ، وانگاه که مجال مجال نجات است تاخیر وغفلت خفت وذلت است که ما آن را شایسته ملت ومردم خود ندانسته ونمی دانیم.

اعضای محترم سازمانهای سیاسی،فرهنگی و اجتماعی ، علمای کرام ، شخصیت های ملی ومیهن دوست،  وحامیان راستین وحدت ملی !

ا سلام عليکم و رحمت الله برکاتو……..

طوریکه میدانید! مردم مسلمان ومظلوم افغانستان طی سه دهه جنگ وبحران ، زجر های فراوان را متحمل شده اند.  وطن یا خانه مشترک همه ما ویران شد، وحدت وانسجام ملی ما خد شه دارگردید، نظام اصیل فرهنگی، اجتماعی وسیاسی جامعه ما یکجا با عناصر گرداننده آن شامل دانشمندان،متخصصین،علما، روشنفکران، دکتوران،انجنیران، مهندسین، استادان و معلمین،تاجران وپیشه وران و عمده نیروهای فکری وفنی تحصیل یافته وعناصر گرداننده یک سیستم فعال وپچیده، اجتماعی، اقتصادی فرهنگی و سیاسی به سادگی ضایع گشت، نظم و نظامی که از خون دلهای ده ها نسل می چرخید به هیولای مهیب لجام گسیخته وآفت زاء مواجه گردید که چون افسانه های قدیم وبلا های عظیم همه چیز را در سر راه خود به آتش و خون کشید و درهم پیچید. خلاصه اینکه در  تجاوزات خارجی ومعامله گری های بسیار کرنش امیز داخلی، تمام هستی معنوی و مادی ملت وکشور ما ویران شد یا به غارت رفت وواقعیت های تلخ دیگری که قابل إغماض وچشم پوشی نیست. یاد دهانی خاطرات تلخ گذشته نه اینکه زخم ها  را تسکین نمی بخشد بلکه نمک می پاشد اما مکلفیت ما این است تا به سراغ نسخه ومرحمی شفابخش این زخم ها برویم کشور وملت را ازین حالت اسفبار نجات دهیم .

همو طنان گرامی! همه میدانیم که ریشۀ این همه نگون بختی ها در نبود یک زعامت دلسوز مؤمن ،متعهد به مردم و میهن  نهفته است. بناء یگانه نسخه سالم ومرحم شفا بخش نا بسامانیها  موجوده، قبل از هرچیزاحیا وحدت وتساند ملی و پرکردن خلأ زعامت و باز زعیم ورهبری سالم سیاسی است، تا بتواند توان وانرژی پراگنده وخفته ملی ما را بهم گره بزند ودر جهت التیام زخمها گذشته وتامین صلح وامنیت ، ترمیم واحیا فرهنگ واقتصاد بیمار ودر هم شکسته کشور ما بکارگیرد، استقلال سیاسی و حاکمیت ملی را تامین و حفاظت نماید. بناءٌ بر همه سازمانها و نهاد های سیاسی،فرهنگی واجتماعی وشخصیت های ملی ومؤثر وهمه افراد ملت ما لازم است تادر جهت نجات کشوراز بحران کنونی زمینه هما هنگی وهمبستگی ملی را به حیث نخستین قدم مساعد سازند.

اگربه تحولات هفت سال گذشته نگاه عمیق انداخته شود به درستی به این حقیقت پی می بریم که بعد از کنفرانس بن زمینه های مساعدی برای تحولات مثبت وبر چیدن بساط نا بسامانی ها در کشورفراهم شد، درین مدت دست آوردهای چون تشکیل اداره مؤقت وانتقالی وتدویر لویه جرگۀ اضطراری و قانون اساسی، تشکیل شورای ملی منتخب وریاست جمهوری منتخب ونهاد های مدنی ودفاع از حقوق بشری شکل گرفت، اما متأسفانه نسبت نبود رهبری سالم و موثرملی و سیاسی این ارزش ها در کوتا زمانی کمرنگ گردید،این وضع موجب پر رنگ شدن نقش خارجی ها ودر نهایت باعث تضعیف نقش خود افغانها ومقبولیت نقش جامع بین المللی گردید.اختلافات قومی سمتی وگروهی وزبانی مجددا شیوع و گسترش یافت. بحران بد امنی دوباره در کشور سایه افگند وافراد نا سالم ونا مطلوب بر اداره ونظام تسلط ونفوذ بیشتر پیدا کردند.

با آنکه حکومت منتخب مورد حمایت بیدریغ ، سیاسی ، مالی ونظامی جامعه جهانی قرار گرفت تا هنوز کدام تحول مثبت وچشمگیری متناسب با کمک های جامعه جهانی بخصوص در حیات اقتصادی به چشم نمی خورد، این بدان معنی است که ادارۀ منتخب استعداد و توانائی استفاده ازظرفیت های موجود را نداشته ویا اینکه غیر مسئولانه منافع ومصالح های ملی را فدائی مصلحت های شخصی خود سازختند.

اعضای محترم سازمانهای سیاسی، شخصیت های ملی، علماء، روحانیون، روشنفکران وجوانان بیدار ودلسوز کشور! 

اینک که در آستانه برگزاری دور دوم انتخابات ریاست جمهوری قرار داریم. یکبار دیگر برای ملت مظلوم افغانستان چانس آن میسر گردیده تا خود زعیم ورهبر شایسته وسالم را انتخاب نمایند، با استفاده ازتجارب حاصله از گذشته امید واریم این بار با دقت وهوشمندی بیشتری، با درک مسئولیت اسلامی ومیهنی درگزینش رهبر سالم وشایسته یکجا با هم تصمیم بگیریم.رهبری که با خر دمندی وتدبیر به دشمنی ها واختلافات گذشته نقطه پایان بگذارد،امنیت وثبات را تأمین ،اقتصاد ما فیائی ومهار گسیخته فعلی را کنترول و اقتصاد ملی را ایجاد کند، با مداخلات خارجی به کمک مردم خود راه حل بیابد، عزت و اقتدار ملی ترمیم و تحکیم کند وشایسته سالاری را بجای مصلحت پسندی بر گزیند وبر قرار سازد.

این آرزو ها وقتی بر آورده میگردد که ما دارائی زعامت با دانش ، مبتکر، مدیر ومدبر وادارۀ متکی به اراده ملی باشیم. ادارۀ که دارای پلان منظم وسیستماتیک بوده ودر عملی ساختن بر نامه ها از حد اکثری ظرفیت های ملی استفاده کند ،به ملت ومردم متعهد و پاسخ گو باشد. بیائید این آروزوها را با معرفی و بازانتخاب یک کاندید شایسته وبا تجربه تحقق بخشیم وبا یک اقدام دلسوزانه جلوی توطئه ها ،دسایس ومعامله گری قدرت طلبان بی کفایت را بگیریم تا ملت وکشور  دوباره درگیروضعیت کذشته نگردد.

طرح :

درافغانستان الزامات ناشی از شرایط بوجود آمده پس از 11 سپتامبر2001 میلادی باعث تغیرنظام سیاسی گردید؛هرچندما تجربه های اندک، ناپخته و کم  عمقی ازریفورم های دموکراتیک را در گذشته نیز داشته ایم ولی هیچگاهی تجربه ای انتخابات ریاست جمهوری ؛مطبوعات آزاد ؛احزاب سیاسی ومؤسسات مدنی رابصورت امروزی آن نداشتیم.این تغیر آنی وآنهم پس ازسه دهه بحران طوری واقع گردید که جامعه افغانی آمادگی سیاسی لازم رابرای آن نداشت وناگهان خود را در برابر جریان توفنده ای تاریخ یافت که بعلت شنای متناوب در دریای خون وضخامت استبداد، به استقبال ناشناخته ای مردم افغانستان  مواجه شد٠

خستگی وبیزاری مردم از سه دهه جنگ وبحران ، چشمهای ملتهب شان را به رژیم پسا استبداد امیدوار ساخت .  افق انتظارمردم، بسوی رفاه و خوشبختی، تامین صلح و حاکمیت ملی  باز گشته بود .مردم مسلمان ما  در اولین تجربه ها یعنی انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی دقیقآ در همان مرحله ای از کار قرار داشتند که راه را برای اعاده حاکمیت خود هموار سازند؛ ملت مسلمان افغانستان قدم اول را امیدوارانه برای آن برداشت تا پس از سه دهه خشونت رژیمهای توتالیتر و ایدیالوژیک  اولین دولت متعارف ملی راایجاد وانتخاب نمایند.مردم مسلمان  افغانستان دردوانتخابات قبلی ریاست جمهوری وپارلمانی شرایط لازم و آمادگی وکافی را برای مشارکت سازمان یافته نداشتند. گزینه های شان درسطح ملی ونماینده گی ازآنها درشورای ملی وشوراهای محلی نیز چندان مساعد وآزموده شده نبود. امااکنون مردم افغانستان دردومین دورانتخابات با آگاهی و آزمودن انتخاب شدگان قبلی خویش وارد مشارکت ورقابت های انتخاباتی می شوند. مردم به خوبی ازتجربه ی دوانتخابات پیشین آموختند و حتی هنوز می آموزند. ادعاهای دولتمداران موردگزینش خودرا در آیینه عملکرد آنها  محک می زنند، شعار ها وتعهدات آنها را با توجه به واقعییت های موجوده شان کشور سبک وسنگین می کنند. این بار مردم افغانستان با چشم های باز وگوش های مجرب به پای صندوق ها میروند.

انتخابات نخستین پله درنردبان دموکراسی است. رأی دهندگان با شناخت ازپله های آن بسوی اهداف مشترک شان قدم میگذارند ونقش تحول آفرین خودرا ایفا می کنند. انتخابات پایه واساس ارزش های نظام های دموکراتیک را تشکیل میدهد که نهاد های نظارت کننده واجرایی آن برمبنای  رای وگزینش شهروندان، بوسیله سازمانها و نهاد های اجتماعی وسیاسی انتخاب واراده ملی تامین و تمثیل شده میتواند.همچنان  جلوگیری ازتخطی از ارزش های نظام ازوجایب ملی عناصر، سازمانها و تشٌکل های ملی ومدنی است. نباید اجازه داد کسانی که این نظام وارزشهای آنرا به نفع شخصی خودنمی بینند مجال توطئه پیداکنند وفرصت انتخابات را بمثابه  مهترین زمینه تحقق نظام ازمردم ما بگیرند.

گام دوم چگونه رفتن ما به پای صندوق های رأی است. در کشور های که دارای احزاب سیاسی قوی مطبوعات قدرتمند ونهاد های مجرب مدنی هستند انتخابات نیزسازمان یافته و نظامند است، اما درکشورما که این زمینه ها وتجربه ها کمترمیسر است کار دشوار تر میشود،  با آنهم ازتجارب حاصله از انتخابات  قبلی باید آموخته باشیم که عدم انسجام وهمآهنگی میان نیروها، نهاد ها وشخصیت های ملی ودموکراسی خواه موجب شد تا افراد وحلقات استفاده جو که خود درایجاد وتداوم بحران نقش داشته اند از انتخابات بهره گیری کنند.

دومین دورانتخابات درافغانستان درواقع رفتن بسوی ایجاد تغیر درمناسبات قدرت و نه صرفاً ساختار آن بلکه تغیر درماهیت ، خصلت وموثریت آن . متأسفانه عدم موجودیت خط مشی روشن ملی وبرخواسته از درون جامعه افغانی وباز موجودیت انسجام وهمآهنگی لازم میان احزاب، نهادها وشخصیت های ملی باعث شده تا این خلا بوسیله اشخاص، نیرو هاوگروه های خود محصول بحران اند بصورت کاذب پرگردد. لذا دروضعییت کنونی دربرابر ما این سوال قرار دارد که به این کمبود وخلا چگونه می توان پاسخ یافت وچگونه میتوان به این تراژیدی خونین با برگه های رأی نقطه پایا ن گذاشت.

ميکانيزم :

برای آغازکار به ایجاد هسته وتشکیلاتی ضروت داریم تا ازنهادها، نیروها وشخصیت های مستقل ومؤثری که زمینه های اولیه ی اعتماد وهمآهنگی را درشکل گیری وشروع این حرکت دارند دعوت کند تا پس از مشورت های لازم ، قدم نخستین بگذارند  با تهیه و تدوین طرح اولیه راه را برای پیوستن تمام شخصیت های برجسته وعناصر ملی ، نهادها وسازمانهای ملی هموار سازند. اکنون ما درهمین مرحله  از کارقرارداریم تا ازسایرین تقاضا شودکه به این محور بپیوندندوسپس شخصیتی برخوردار از تمام ویژگیهای زعامت را به عنوان کاندید مشترک درانتخابات ریاست جمهوری معرفی وحمایت کنند. 

با توجه به این طرح، لازم است تا خطوط اصلی به عنوان مرام کلی ترسیم وتبیین شود.

هدف :

الف : باور به کشور وملت واحد یعنی کشوری افغانستان وملت افغان و ارزشهای مشترک دینی، تاریخی، واجتماعی .

ب : التزام کامل به قانون اساسی موجودۀ کشور، درصورت ضرورت تعديلات لازم درچارچوب قانون .

ت : ايجاد دولت قوې ومنظبط ملی به محوريت قانون .

پ : اعتقاد به پلورالیزم سیاسی یعنی اجتماعی ساختن قدرت وبیرون کشیدن آن ازانحصار حلقات ایدیالوژیکی ، اتنیکی، وهرنوع تفوق طلبی های اجتماعی وسیاسی.

ج : اعتقاد به تحولات تدریجی و ریفوم در چوکات دموکراسی .

ح : ساختار نظام سياسی واقتصادی متناسب به شرايط وارزشها ملی و محتفظ عدالت اجتماعی متوازون درکشور٠

چ : اعتقاد به مبارزه مسالمت آمیز وفارغ ازهرنوع خشونت فرهنگی، سیاسی اجتماعی .

قدم بعدی را پس ازمشورت لازم بصورت مشترک می گذاریم، از هموطنان که با این طرح موافق باشند تقاضا میکنیم تا برای برداشتن قدمهای بعدی به نشانی ما تماس گرفته تا هماهنگی لازم صورت ګيرد٠

نبود رهبری ملی موجب تشدید پراگندگی وعمیق ترشدن بحران گردیده است خوشبختانه که انتخابات زمینه مناسب را برای پرکردن خلآ رهبری با درایت و ملی مساعد می سازد،رهبری سالم می تواند نیروهای سالم را تحت یک داعیه و آرمان مشترک هماهنگ و متشکل سا زد.

موفق باشید.