مستم بلې مستم من نه باده پرستم
زه عشق ملت خويش ګل لاله به دستم
روم به هر کجا يادش شرينتر است
اين سر زمين افغان خاکش معطراست
هواي بهشت او نشد يافت در دونيا
اين ملت غيور زه هرکس زکي تر است
دارم به دلم عشق ز اين ملک کوهسار
رحمت و افرين به اين ملت هوشيار
درود ها ی فراوان به ان دختر افغان
با کفن ګګون چشم بست از جهان
ان شاخ ګل سرخ ناهيده ی مقبول
شرين دختر افغان با دل پر ارمان
بهشت شد جاي او جانم فداي او
پاک دختر افغان رحمت برای او
رحمت و افرين به ان مادر هوشيار
پر ورده ګلۍ بود ان ناهيده يې نامدار
من نازم ونازی ملت خويش
جان دهم به نامش خداوندا هزاربار
ناز خوشګل